Lovecraft

[Intro] Łuu, okej [Zwrotka] Mówię językiem przedwiecznych, dialektem ciemnej materii Niedziwne, że każdy mój żart jest kosmicznie nie śmieszny Nie kręci mnie MTV Raps, a orbity satelit Przechadzam się aleją gwiazd i świecę światłem odbicia od elit Mam twarz jak księżyc, więc dzielić można ją na dwa A wiele księżni-czek czeka i tak na ten majk Jak BonAqua teraz mnie tylko żona ma Prócz niej wyłącznie mrok obłapia mnie W zaułkach, gdy mijacie nas jak Oumuamua Dopada mnie to nocami Szklana pogoda smartfona, znowu tu pada słowami Zdarza się mi przemierzać pola poorane znakami I bywam świadkiem, gdy prawda się czasem chowa za drzwiami Muzyka, gwiazdy i słodycze Zakochany gapię się w ten czarny strop jak Nietzsche Tak kiepski z matmy, numerami jakoś to zapiszę Chociaż polizać przez szybę mogę to co najwyżej