Desiderata

[Zwrotka 1: Sokół] Desiderata forma duszy leku, człowieku Wśród zgiełku i pośpiechu spokojnie idź Pamiętaj, jaki pokój może w ciszy być Tak dalece, jak możliwe siebie się nie wyrzekaj, nie Dobre stosunki z innymi ludźmi miej Swoją prawdę głoś swoją prawdę szerz Jasno i spokojnie słuchaj też Bo każdy ma swoją historie nawet głupiec Ignorant ma swą opowieść Powiedz czy porównujesz się z innymi Jeśli tak wtedy możesz się stać Zgorzkniały albo próżny bo każdy różny Zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie nikt taki sam Ciesz się że masz plan i ciesz się osiągnięciem W pracę włóż serce jakakolwiek skromna będzie to trwała wartość A otaczające ją koleje losu zmienne w jednym momencie Każde przedsięwzięcie ostrożnie na oriencie Bo świat pełen jest oszustwa na przekręcie Prawdziwą zaletę życia odnaleźć musisz Wielu dąży do ideałów czy ty to w sobie dusisz Bądź sobą nie próbuj zwłaszcza uczuć ukrócić Odrzucić własnej miłości Bo w obliczu całej tej oschłości jest ona wieczna jak trawa Przyjmuj to co niosą lata, wyrzekając się przymiotów młodości Jakby to nie była żadna strata Desiderata Słuchaj rozwijaj siłę ducha Ewentualną tarczę na cios kata jakim jest nieszczęście Lecz nie dręcz się wyobraźni tworami Wiele obaw rodzi się gdy jesteśmy sami albo znużeni Dyscyplinę się ceni ale poza tym bądź łagodny dla siebie Jesteś wszechświata dzieckiem Niż gwiazdy i drzewa nie mniej masz prawo tu być Czy to jasne dla ciebie czy nie Nie wątp że wszechświat jest taki jaki być powinien Więc bądź w pokoju z Bogiem cokolwiek myślisz o jego istnieniu Czymkolwiek się zajmujesz jakiekolwiek pragnienia cię duszą W ulicznym zgiełku i zamęcie trzymaj pokój ze swą duszą Niech tak będzie Z całym swym zakłamaniem, znojem i marzeń rozwianiem Jeszcze ten świat wygląda pięknie Bądź uważny staraj się być szczęśliwy Desiderata przekaz prawdziwy [Refren x2: Sokół] Desiderata forma duszy leku człowieku Wciąż aktualna pod koniec XX wieku