10 stopni

[Zwrotka 1] W mojej głowie blizna, a ja tracę pęd Kolejna minuta to już nie jest sekret, weź Boję się rozwikłań, ale bardziej nie Toleruje sen napisanych życiem na szkle Hieny szczerzą zęby, nędzny apetyt na dreszcz Przy duszy pomiędzy też lepki deszcz pieniędzy Hej, już nie było nic tak samo, wręcz lodowato Gdy za sprawą znów wzbudzi mnie rano trud i żałość Konieczność ślepa, to nie troski na lekach Rozmyte marzenia, nowy rozkwit na letarg Przygotowały się przygotowane wnet złości Kęs, bariera ości, lawina łez Hierarchii rarytas to ten sam level Od tej bajki porycie to już ma nie jeden I owszem daleko mu by kończył się happy end'em Ale jest jedynym ogniwem, który tak wierzy we mnie [Zwrotka 2] Akapit to pusty odzew wątków, zew wyobraźni Popiół spowija magią lądów, zabija bodźców konkurs Z roku na rok mniej widoków, coraz mniej widoków Logika kończy się, otóż zaczyna się los Kamień spadł z serca, nie potwierdzam A koncepcja to tak, tolerancja zwiedza nas Zwiedza, potwierdza się niewiedza, lękliwa potęga Ledwo stojąc a i chwiejna ta potęga I nie każdy ma wpływ, wiara wpływa na sny Znany kit szczerze brzmi tylko wtedy gdy milczy Blady świt obudził już nasze zmysły A my gotowi by tam iść, by tam iść Dziesięć, dziewięć, osiem, siedem sześć Pięć, cztery, trzy, dwa, jeden Oto ilość schodów, które jeszcze mam, którą jeszcze mam [Refren] W drodze przed siebie, dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy Dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy Dziesięć stopni w rytm, dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy Dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy Dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy Dziesięć stopni w rytm, dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Dziesięć stopni w rytm uderzeń serc Tyle mi wystarczy, tyle mi wystarczy