Powoli robiło się jasno...

[Verse 1: Szad] P.O.D.Z.A.M.C.Z.E Poniedziałek, już trzecia trzydzieści dwie Blokowisko we mgle, ślisko, jakbym szedł po oblodzonym szkle Wszystko wokół śpi kamiennym snem Spokój, cisza i tylko wiatr gwiżdże Idę, wzrok przykuwa każdy ślad zniszczeń Krok po kroku, dzisiaj, jak na razie, brak ciśnień Czym zaskoczy dziś mnie znów ten świat? - myślę Na żołądku od spodu wkurwia mnie uczucie głodu Marzy mi się ciepły pokój, a tu wszędzie cegły wokół Rzędy równoległych bloków, brak widoków Zbliżam się do rogu bloku, co to? odgłos kroków O tej porze, kto to? Zwalniam kroku i powoli do przodu Ukryty w mroku żywopłotu Na plecach pierwsze krople potu I chuj, że wiszą sople z bloków? To jakiś obłęd, nie wierzę, kurwa, problem znowu [Verse 2: Szad] Ruch półkrokiem, rzut okiem To jedni z tych, co jutro puszczą dzisiejszy łup w obieg Mogę przeczekać albo wybrać rzut w ogień Ej, nie jestem z tych, co to sam sobie grób kopie Skacze mi puls, kucam, cicho jak gepard Brzdęk klucza, fuck, co za niefart Zabójcza cisza, każdy szmer jak huk petard Gruz rozrywa płuca, chuj, jakoś przeczekam Co jest? stoję i zamarzam jak ta poręcz Mimo to zimny pot na czole, pierdolę Wolę wyłączyć Motorolę, jeszcze ktoś mi puści bombę I dramat stanie się horrorem - zwykły, zdrowy rozsądek Zza winkla obcinka na kolosa Przy aucie drugi w pinglach odpala papierosa Wycieram katar z zimna, kapie z nosa, co za pech Kurwa nie wiem, na chuj łażę po nocach, pomyślałem Nagle błysk zapałek i słyszę... coś słyszałem Przeszedł kawałek, obciął zegarek, wyrzucił niedopałek Usłyszałem niewyraźne - Jarek, Marek, a może Arek? Weź nie szalej, słyszysz, zostaw tą chałę Dalej, bierzemy tylko sprzęt renomowanych marek Znów się skitrałem w zakamarek Po chwili trzeci zamknął drzwi z tyłu na zamek Światło latarek zgasło Bez kominiarek odjechali, ja zostałem Powoli robiło się jasno...