Aslında

[Intro] İnsan yalnız aslında bir başına karanlıkta İnsan arsız aslında geçmişe bir bakınca, değersiz Yaşanan o anlar Tüm o boşluğa koşanlar Tüm yalanlar, geride kalanlar Unutamadan hep geriye bakanlar Tep! [Verse 1] Bugün de farklı değil dünden Kalemime yaşadığım yalnızlık gündem Bahar her zaman güzden İyi gelir ama yine de kadere küsmem Hatırla, bir gün yine güneş doğacak Islak bedeni seni kumsalda sarıcak Bi' gün yine senin olacak Ya da ya da ya da bir gün yine ölüp solucak Hayat bu kısaca karışık Ama bedenin bu paradoksa alışık Kısaca alışır, onun izlerinden yavaş yavaş arınır Küllerinden doğarsın yeniden Bir yanın eksik Aynadaki yüzün artık eski Söylesene şimdı adı neydi Kim bilir kaçı seni öyle sevdi [Hook] Yine etrafım dört duvar Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular Yine etrafım dört duvar Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar Yine etrafım dört duvar İtiraf edemedim kendime korkudan Yine sensiz bu dört duvar Yine sensiz bu boş oda Yine sensiz bu şarkılar [Verse 2] Mesafeler çarpı zaman peki kalan Ellerinden uzakta tamamen yalan Bekleyip duruyorsun telefonu Yıkılıp üzülüp harca telefonu Sonra kendine bi' yalan bakarsın şehre Gecenin ortasında yalnız bi' çehre İçinde yalnızca nefret Haykırmak istersin ve dersin neyse Giden gelmez bu oyun aynı Hep aynı hikâye ama farklı şarkı Bazen boş kalıyor mantık En güzel duygular da yaratıyor sancı Ve artık canın acımaz Nasırlanmış kalbinde onun adı var Gün doğar, gün batar Biri gider, bi' diğeri gün sayar [Hook] [Outro] (Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar İtiraf edemedim kendime korkudan Yine sensiz bu boş oda Yine sensiz bu şarkılar) Yine etrafım dört duvar(x3) İtiraf edemedim kendime korkudan Yine sensiz bu dört duvar Yine sensiz bu boş oda Yine sensiz bu şarkılar