Pierwiastek Bloków

[Zwrotka 1: Paluch] Nie mam zwyczaju ciągnąć dziś za sobą ofiar losu Wszystkich odpornych na rozwój nie dopuszczam do głosu Sam sobie jestem szefem, zarządzam świata podbój Na szczyt idę równym tempem, nigdy więcej nie chce postu I w chuj spalonych mostów Coraz więcej możliwości Na tym etapie nie ma ziomków, rap to hajs i nie ma miłości To mój świat i pewnie zapierdalam po nim To zbiór prawd z tego świata wyniesionych Pamiętaj o tym, że pierwiastek bloków siedzi we mnie Wybuchowy jak trotyl choć spokojny zewnętrznie Emocje w każdym wersie, łykaj pierdolony xanax Wulgarnie, nie pokrętnie Wkurwiony jak Mad Max Wielu się wozi, w kawałkach chcą być gangsta Takich placków na scenie dzisiaj poczwórna kumulacja Nie wiedza, co to gangsta, czy jebana three 6 mafia Na ich podwórkach płynie miód, nie ma ich na trzepakach [Zwrotka 2: Sobota] Nie odcina mi tlenu gdy jestem na robocie Nie pytaj ziomuś czemu, tak jakby ryba w wodzie I nie widzę problemów, na scenie na co dzień Nie trzęsie mnie skurwielu nawet tylko o wodzie Wciąż na głodzie i żądny emocji Pierwiastek bloków we mnie nigdy nie mówi spocznij Los dobrodziej, choć często bezowocny To trzyma mnie przy sterach, na dystans od wyroczni Wciąż wystawiam się na cel No i czego jeszcze chcesz Sam mam odpalić się, nie ziomuś, co to to nie Tak skurwielu brechtaj Ładuj , celuj, strzelaj A niech tam Masz coś zrobić to to rób My tak robimy tu Szkoda tylko zbędnych słow Z Bogiem koleś i bądź zdrów Tak, tu sie zapierdala Nie trzymasz nerwów, tempa Zwijaj dywan, wypierdalaj!