Z hałasu i chaosu

(Cuty) Ulepiony z hałasu i chaosu Ulepiony z hałasu i chaosu Ulepiony z hałasu i chaosu Ulepiony z hałasu i chaosu (Zwrotka 1: Shellerini) Choć wpadam jak edith piaf, jak boulder dash drążę głębiej Wiem jak smakuje czerwień krwi, kwit gniotę w kiejdzie Nigdy nie chciałem biec gdzieś, gdzie biec chcieli inni Potrafie wbić w nich, ich cyrk i ich pretensje Widzisz ten hazel, jak hajs rodzi konflikt Czas jak Teżewe mknie, chyba że w celi pościsz Za oknem pościg gdy Twardowski diabła wodzi za nos Niektórym ile by nie mieli zawsze jest za mało Chował nas chaos, a los pchał na szafot W tym mieście, gdzie szkieł ma aspiracje na Gestapo Wszyscy łamią prawo jak dekalog łamią wszyscy Wyzbyć się skrupułów nie jest łatwo tym się udało Gdy w duszy trwa noc skałą jak małpa musisz być Nie zawsze crucifix pomoże, kiedy kusi Styks Silniejsi ci wykuci z blizn i chaosu Chcemy żyć po swojemu i mieć święty spokój (Refren) Poranki mielą sny na miał Zły jak Leopold Tyrmand Świat chciałby nas złamać Chaos wypalił stygmat Tło pomalował dramat Ktoś stracił, ktoś zyskał Ciszę zagłuszył hałas Prawda bywa oczywista Poranki mielą sny na miał Zły jak Leopold Tyrmand Świat chciałby nas złamać Chaos wypalił stygmat Tło pomalował dramat Ktoś stracił, ktoś zyskał Ciszę zagłuszył hałas Już chyba się domyślasz (Zwrotka 2: Słoń) Najpierw cię będą wodzić za nos a później ci go złamią To nieodpłatna edukacja w szkole blizn i znamion Twój anioł stróż spada w dół z postrzałową raną A zamiast niego z chmur spogląda czerwony baron Ciągle nam mało, każdy chce brać nie dawać A kiedy chodzi o siano to własny brat cie zdradza Ten cały świat się składa z roztworu fikcji z kłamstwem Chuj z wojną, NFZ wykończy wszystkich sprawniej Unikam żmij wciąż niczym strzyga świtu Ciszej niż stlumiony krzyk z izolatki w psychiatryku Wbijam w cybuch szczątki szuj, które były mi bliskie Inhalując w płuca resztki ich kłamliwych istnień Idę w deszczu iskier, ogień trawi etykę Ilości noży wbitych w plecy już nawet nie liczę Wierni kodu z czterech liter, wokół zwęglone ścierwo Nastaje nowy świt, świat zalewamy czernią (Refren) Poranki mielą sny na miał Zły jak Leopold Tyrmand Świat chciałby nas złamać Chaos wypalił stygmat Tło pomalował dramat Ktoś stracił, ktoś zyskał Ciszę zagłuszył hałas Prawda bywa oczywista Poranki mielą sny na miał Zły jak Leopold Tyrmand Świat chciałby nas złamać Chaos wypalił stygmat Tło pomalował dramat Ktoś stracił, ktoś zyskał Ciszę zagłuszył hałas Już chyba się domyślasz []