Czarne Słońce

Flow nie do zdarcia jak te stare Nokie Siedzę nad kartką i się bawię ogniem Jestem jak kropla, jak ona skałę drążę Przez okno zerka czarne słońce I mam nadzieję, że u ciebie wszystko dobrze U mnie spokojnie, przeżuwam sobie problem Na starych śmieciach wbite w ich nowy porządek Przez cały czas zerka na mnie czarne słońce To nie książki a wąsy płoną niczym, Bondarenko W szklaną pogodę, ćmom barowym oczy się szklą Ja z kolegami gramy jak kiedyś w Bonda na Nintendo Jeden jedyny ja kapitan Billy Kelso I wciąż te bity bębnią, kleją się kontuary A ci raperzy ściemnią bardziej niż te okulary Nade mną czarne słońce, żaden błękit Portugalii Szponce se w wave'ach, jak Posejdon, jak Hokusai A w domu pokój, w pokoju praży trochę W kieszeni martwy poczet, ziomie, żadne fanty, noże Potem jem z tofu maki i znów łamię karki chłopie Jestem wyrwany z innej bajki, tej nie plastikowej I znowu w drodze mija mnie jakiś Nikodem Dyzma Daj mi pistolet, oddam wystrzał Dwa środkowe palce stoją jak Naramowicka Gdy świat spode łba na mnie patrzy jak policjant I znowu błyska się, jakby błyskawice ciskał syn Odyna W kubkach rozpuszcza się solpadeina Cisi jak [?] z okiem przekrwionym jak mniszka Obcinam scenę jak se pędzi po krawędzi kibla I znowu błyska się, jakby błyskawice ciskał syn Odyna W kubkach rozpuszcza się solpadeina Cisi jak [?] z okiem przekrwionym jak mniszka Obcinam scenę jak se pędzi po krawędzi kibla Flow nie do zdarcia jak te stare Nokie Siedzę nad kartką i się bawię ogniem Jestem jak kropla, jak ona skałę drążę Przez okno zerka czarne słońce I mam nadzieję, że u ciebie wszystko dobrze U mnie spokojnie, przeżuwam sobie problem Na starych śmieciach wbite w ich nowy porządek Przez cały czas zerka na mnie czarne słońce Mijają dni i mijają mi miesiące Nie słyszę roszczeń ich, tworzę historię W skali Torino liczę następne stopnie Przez to okno zerka ciągle czarne słońce