Makber

[Verse 1] İstihbarat kurdum düşüne korkma tuzak değil Bakan yok bu gece, sen iyi bak yıldızlara Yıldızlar uzak değil Kalbimin çarşısından geldim, betim benzim attı Ben hangi kavrama tutunsam orda kan patladı Kabuk attı Birlikte yürüdüm hangi marşı bana reva gördüysen Her defasında yeniden ayaklandım beni sen kaç kez gömdüysen Peki ya umutlar biterse? Cevaplamadan hak ver Ayaklarımızı birbirine değdiren zerafetin adı makber! Çağımın elleri bir kez yandı Patlattım ötenazi dağarcığımı Kafatasımdan çıkıp yeryüzüne kurdum kendi Darağacımı Bilet gişelerinden dönen kader ömrümü yıkan dakikalar Buğulu tren camlarından kalabalık ve ciddi konuşmalar Koca bir kenti ısıtan fikirlerim vardı bir bardak çayla Ben hangi yanıma yatsam öbür yanım olur ay ağılı, ayla Kentin bağırsaklarından çıkıp geldim bu defa kan bana! Yüzümde biriken sakal için bu defa kan bana! [Verse 2] Sokak boyu cigaram Kaldım gecenin altında Her an dünyaya okkalı sövecek bir hal var tavrımda Gece kapkara düşünceli ben makus yarım firari Bütün kötü gazete haberlerine yüz gözüm Ama fena değil Doğmayan güne bile merhaba velakin ters dönen talih Sana yumruk ısırtan sabahlar kangren ve tali Biraz yaşamak mesela bir lokantada sabah et Bir kuru kitaba göm kendini dön salah et Ama barış ütopyadır, bana memleket sen kaldın Dünya bugün sana yaşlanacak çünkü ben erkek sen kadın Bize buğz eden ne varsa Ben mesela bir sesteyim Sana ait her nefesteyim Şu kara asfalta kızmışım böylece bütün ayaklarım yaya Önce kendi damarlarımdan başlamalıyım çatlamaya Dedim kendime, bütün iyi niyetlerini bir gece vurdun ya Avunmak ve kan kaybetmek kolay sustum dur dünya! [Outro] İşte yine geçti adamını İşte külün yeni tadı Yıldızların mavi yolu İşte!