JUŻ ŚWITA (SKIT III)

[Skit] Już świta Słońce powoli wychyla się z poza horyzontu A zimne światło wkrada się w szpary pomiędzy drzewami Na końcu ścieżki widzisz wyjście z lasu Przyśpieszasz kroku Nie wiedząc czemu wydaje ci się Że im szybciej idziesz Tym wolniej się poruszasz A wyjście z lasu coraz bardziej się oddala Nogi miękną, powieki robią się coraz cięższe Obraz staje się nieostry Ale ze wszystkich sił dążysz do celu, do wyjścia Nagle nastaje absolutna cisza Padasz, słyszysz czyjeś kroki Zakapturzona postać w płaszczu jest coraz bliżej Czujesz jej zimny oddech na swojej twarzy Czujesz, że chwyta cię za ramię Ale nie widzisz jej twarzy, jest zbyt nie ostra Czujesz jak jej usta przybliżają się do twojego ucha Czujesz jak wkłada ci coś do kieszeni A następnie basowym , budzącym dreszcze na karku głosem, wyszeptuje ,,Nigdy stąd nie wyjdziesz''