Po kolana w mule

Drogi sztuczny marmur, elewacji dumnych stal. Dają mi bezpiecznie żyć, pod niebem jarzeniowych lamp. Tylko, czemu jest tak ciężko? Dostać się na szybszy pas. Już nie będę z góry płacić znów, spó-źnio-na! Po kolana w mule nagle, któż to tam!? Jak to kto, Twój prawnuk dalej. Nie chcę sam, cieszyć się przyszłością. Dawaj! Pomysł mam! Pospiesz się, nim runie wszystko, to nasz plan! Miejską dżunglę - podlewa kwaśny deszcz Miejską dżunglę - ogrzewa smogu pled Miejską dżunglę - malujemy na zielono Miejską dżunglę - a można wyciąć w pień Miejską dżunglę - podlewa kwaśny deszcz Miejską dżunglę - ogrzewa smogu pled Miejską dżunglę - malujemy na zielono Miejską dżunglę - a można wyciąć w pień Mamy tu, jak w niebie, ekspresowo żyć się da. Może tylko czasem cuchnie, Nocą z bud z kebabem mgła. No i jeszcze mała prośba, Czy ktoś mógłby rzeknąć im!? By przestali wszyscy wreszcie chcieć, te-go - co ja! Po kolana w mule nagle, któż to tam!? Jak to kto, Twój prawnuk dalej. Nie chcę sam, cieszyć się przyszłością. Dawaj! Pomysł mam! Pospiesz się, nim runie wszystko, to nasz plan! Miejską dżunglę - podlewa kwaśny deszcz Miejską dżunglę - ogrzewa smogu pled Miejską dżunglę - malujemy na zielono Miejską dżunglę - a można wyciąć w pień Miejską dżunglę - podlewa kwaśny deszcz Miejską dżunglę - ogrzewa smogu pled Miejską dżunglę - malujemy na zielono Miejską dżunglę - a można wyciąć w pień Gdyby jakiś cud, cud, cud, cud Przed piętnastą mógł, mógł, mógł Gdyby jakiś cud, cud, cud, cud Przed piętnastą mógł, mógł, mógł