Mogę napisać

[Zwrotka 1] Zakładam na szyje pętle i popłynę z dźwiękiem Może tylko to da mi poczuć, że żyje pięknie Życie jest błędem, sytuacja nie jest zdrowa Podobno w obliczu śmierci zaczyna się je szanować Ja znam te słowa, znam ich miliardy znaczeń Znam sytuacje w których prawda to badziew Dam sobie rade, dam rade wam, na nic więcej nie licz Nie ma odpornych na ciosy są tylko źle trafieni To lekcja, którą bez tremy wziąłem na klatę To ciężar dużo większy niż na klatę bierze ten raper Przechodzę terapie topienia własnych reguł w Bolsie To nie istotne, ale tak robię retusz wspomnień To proste choć paradoksalnie, trudno Ci to zrozumieć To kim jesteś w tej chwili to iloczyn Twoich posunięć Niech Twoje oczy już nigdy nie będą monsunem A Twoi ludzie niech wkroczą w ogień za Twój szacunek [Refren] Byłem, jestem, będę, mam misje Gadam o tym o czym inni nawet boją się myśleć Wracam na listę skażonych syfem, zwanym życiem Popierdolonych buntowników z bronią zwaną artyzmem [Zwrotka 2] Mogę napisać tekst dla całej wiary w dresach Albo lansiarzy poprzestawiać ich zegary na letarg Uderzać w puchary na imprezach Pisze teksty dla tych, którzy maja przy nich ciary na plecach A są tacy, to nie żart dla których jesteś wart mniej niż zero Dla mnie rap znaczy trochę więcej niż elo A fart nie widziałem skurwiela od lat Może dlatego, że przeznaczenie generuje go nam A że w nie lekko wątpię jest ciężko skąpe To często, gęsto, ciężko jest się go doprosić o cokolwiek Zmywam zmęczenie z powiek i trwam [Refren]