To Nie Był Film

[Zwrotka 1: Oskar & Artur Rojek] Spytało odbicie: - Może byśmy kiedyś tak, by nikt nie widział Odpowiada cisza, że życie to linia i rozbryźnie dzisiaj Może w parku przy garażach, tam z frontu jest plaza A za murem jest bazar. Czerwona jest trawa Czerwona jest krew i paruje jak kawa On mówi: - Nie wybierajmy I trafiła pierwsza się, milcząc naiwnie Gdy ostrze losu skręciło dziwnie, jej ciało które tak szybko stygnie Wyrok naszych czasów, nie było hałasu, nie było emocji Tylko w oczach strach był, ale zero złości, bo wyrok był boski [Refren: Artur Rojek] Chcę, by to był film Boże, by to był film (Boże, by to był film) [Zwrotka 2: Oskar & Artur Rojek] I zaczął: - Nieważne nazwisko, wszystko jest trochę jak w filmie Urodzeni mordercy biorący ich śmierć dziś w dłonie jak Biblię Krew świeci jak lapis, gdyby ktoś się trafił, mielibyśmy gratis Na głowie jej krwiaki, a obok na śmieciach odtwarzacz Hitachi - Co widzisz w snach? - To samo - ich ciała, ciąglę chcę zasnąć Im robi się słabo, ja patrzę jak gasną Ich los - moja własność - Jak to jest zabić? - Jest pięknie, jak w filmie, jak na filmie prawie - To jak kokaina podana dożylnie, śmierć to życia fragment [Refren: Artur Rojek] Chcę, by to był film Boże, by to był film (Boże, by to był film) [Zwrotka 3: Oskar & Artur Rojek] Wtedy powiedział: - Postrzelać bym sobie chciał, w biały dzień, teraz I spełnia się sen i biały jest dzień, i biała jej cera Czy życie jest lepsze od śmierci? Ona należy do tych najpiękniejszych Gdy jej oczy więdły, my braliśmy wdechy, nie chcąc czasu speszyć Stoimy nad ciałem, on nagle: - Już wiesz jak to jest zabić naprawdę Jak być losu panem, trzymać przeznaczenie, ile jest warte Czerwona ulica, czerwone jest słońce, a myśli uparte Zakrwawiona ona, krew pulsuje w skroniach i rozsadza czaszkę