Muszę tam być

[Zwrotka 1: Wężu] Powiedz mi czego chcesz Albo chodź to Ci pokaże Ulice miasta spowite nocnym mirażem Tu nadal łażę, gdzieś z otwartym browarem Za muzykę, za ludzi, za to że tutaj zostałem Piszę... Nocą ulica żyje, dobrze wiem skąd jestem Choć opowiem Ci gdzie idę Widzę... Jak wiele zmienia się wkoło nas Żyję więc spełniam sen ludzi śpiących gdzieś w domach Dźwięk miliona miejsc Nie oszczędza gry Czuje street Od chwili gdy, mijam drzwi Miejski krzyk latarni, błysk spowity pejzażem Nocnych chwil wtedy inne są twarze Zapach nie spełnionych marzeń, syreny echo Po tysiącu eskapad nadal witam się ze strefą Nie daje rady detoks, nie daje rady nic Uzależniony od ulic, muszę tam być! [Refren] Obrazy na murach, pokruszona farba Znałem tego typa, co targował rap gra Gościa dawno nie ma, została nostalgia Zapach mokrych ulic i ta diabelska magia Melancholia wieczoru, zaraz potem karnawał Nocny gniew frustracja, snuda walki Ty skwara Ktoś ucieka ja wracam, jak bumerang lunatyk Na tą jałową ziemię na której rosną kwiaty [Zwrotka 2: Głowa] Bo też pamiętam chwile gdy serce mocniej bije Jadę z ziomem przez miasto patrzę przez szybę Mijamy kamienice, przed nią twarze rozmyte Ludzi co doznali krzywd i nie pieściło ich życie Muszę być tam... Opowiedzieć im historie Tu szept zmienia się w krzyk co myślą podobnie W labiryncie ulic, instynkt gra główną rolę Kto stracił go na moment, posłał pech w swoją stronę Dalej za rogiem na sygnale psy z protokołem Chcą udowadniać siłę aby zyskać renomę Błyszczą miliony monet kontrast z biedą i głodem Ludzie nie widzą wnętrza, tylko co masz na sobie Muszę być tam... Bo znieczulenie jest masowe I nie umywam rąk, daje pomocne dłonie Gonie życie po drodze gdzie czas zostawia blizny Wyjdź i popatrz brat, miasto nie śpi nigdy! [Refren] (x2) Obrazy na murach, pokruszona farba Znałem tego typa, co targował rap gra Gościa dawno nie ma, została nostalgia Zapach mokrych ulic i ta diabelska magia Melancholia wieczoru, zaraz potem karnawał Nocny gniew frustracja, snuda walki Ty skwara Ktoś ucieka ja wracam, jak bumerang lunatyk Na tą jałową ziemię na której rosną kwiaty