Psalm apokaliptyczny (prolog)

A z dymu wyszła szarańcza na ziemię I dano jej moc jaką mają skorpiony A z dymu wyszła szarańcza na ziemię By szkodziła ludziom bez pieczęci Boga A z dymu wyszła szarańcza na ziemię Podobna do koni gotowych do boju A z dymu wyszła szarańcza na ziemię By szkodziła ludziom bez pieczęci Boga Koń śnieżnobiały - śnieżnobiały Z jeźdźcem, co wściekle łuk napręża By jadowitą żądlić strzałą Żeby zabijać i zwyciężać Koń barwy ognia - żywy ogień I jeździec, co mu rozkaz dali By wzajem skłócić siły wrogie I by się ludzie zabijali Półtorej wiorsty od Kijowa Na krańcach złego i dobrego W potędze człowieczego słowa Jest Harmagedon Jest Harmagedon Z dniem pierwszym narodzenia świata Na krańcach złego i dobrego W dniu, w którym Kain zabił Brata Jest Harmagedon Jest Harmagedon Jest Harmagedon A z dymu wyszła szarańcza na ziemię I dano jej moc jaką mają skorpiony A z dymu wyszła szarańcza na ziemię By szkodziła ludziom bez pieczęci Boga A z dymu wyszła szarańcza na ziemię Podobna do koni gotowych do boju A z dymu wyszła szarańcza na ziemię By szkodziła ludziom bez pieczęci Boga Trzy kilometry za Przemyślem Na krańcach złego i dobrego Gdzie smagną batem nim pomyślą Jest Harmagedon Jest Harmagedon W dniu, gdy przestanie gasnąć słońce Na krańcach złego i dobrego Z dniem który będzie świata końcem Jest Harmagedon Jest Harmagedon Jest Harmagedon Koń czarny - najczarniejszy z czarnych I jeździec co chciał by się bali Utracić groszy kilku marnych Nim będą z głodu umierali Koń trupio blady - blady trupio Z jeźdźcem co śmiercią nazywany I człek co dni swe przeżył głupio W czerń był otchłani zabierany W pięści co ludzką pychę skruszy Na krańcach złego i dobrego W okaleczeniach ludzkiej duszy Jest Harmagedon Jest Harmagedon Gdzie do tej pory krwawią rany W granicach złego i dobrego W pękniętym sercu Manhattanu Jest Harmagedon Jest Harmagedon Jest Harmagedon A z dymu wyszła szarańcza na ziemię I dano jej moc jaką mają skorpiony A z dymu wyszła szarańcza na ziemię