Ostatni Taki Dzień

[Zwrotka 1: Hans] Nie myśl co myślę to na pewno jest kłamstwo Pytaj co myślę a nie miniemy się z prawdą Czasami sami nie wiemy - potrzeba czasu Zasznurowane własne emocje trudno odgadnąć Domysły, projekcje i krzywe zwierciadło Wyobrażenia zmienia w fakty i krzywdzi tak samo Pytaj co myślę a nie miniemy się z prawdą I nie myśl co myślę bo to na pewno jest kłamstwo Wszyscy jesteśmy w jakimś miejscu skrzywieni Czegoś może zabrakło aby w porę to zmienić I tak wrastamy co dzień w ten pokrzywiony chodnik Pękniętych płyt naszych małych historii I od pokoleń tym samym torem ślepo, na pamięć Wokół muru depczemy Jakby nas wzięto w niewole Jako dorośli, rodzice już przecież Nadwrażliwi, niestabilni, pogubieni jak dzieci [Refren: Hans] Wczoraj minął już ostatni taki dzień Obiecuję to sobie i tobie W ślepym zaułku poczucie winy rzuca długi cień Zostawiamy ten bagaż, wracamy i zmieniamy drogę Słuchajcie niewolnicy własnych przejść Nic co się stało nie spotkało nas za karę Wczoraj minął już ostatni taki dzień Jest nad tym wszystkim miłosierdzie i łaskawa niepamięć [Zwrotka 2: Deep] Gra na mnie melodyjki smutne łamiąc gryf Nastroje pchają mnie codziennie w bezwolny dryf Pękają struny jedna po drugiej zerwane gdy Wygrywa los tu na mnie póki nie obróci w pył Nie myśl co myślę lepiej jest tego nie robić Ukrywam przecież w sobie tyle zła by ciebie chronić Nic co jest proste i czyste nie jest oczywiste Kiedy wokoło ten opętany wszechświat zatyka mi usta z pietyzmem Ale Pochylasz głowę nade mną i nagle ta karuzela już stoi Kiedy podajesz rękę niepewna cały świat mój bije ci w dłoni Nie liczy się już niepoliczalne nie straszy to nieprzewidywalne Oddaje siebie bez zawahania, oddaje myśli nieprzenikalne Nie musisz pytać o to o było, to już nie ważne, prysło jak bańka Bywa że jestem zbyt zapatrzony wewnątrz, w to co mną targa To co jest proste i czyste nigdy nie jest oczywiste Kiedy wokoło ten opętany wszechświat zatyka mi usta z pietyzmem [Refren: Hans] Wczoraj minął już ostatni taki dzień Obiecuję to sobie i tobie W ślepym zaułku poczucie winy rzuca długi cień Zostawiamy ten bagaż, wracamy i zmieniamy drogę Słuchajcie niewolnicy własnych przejść Nic co się stało nie spotkało nas za karę Wczoraj minął już ostatni taki dzień Jest nad tym wszystkim miłosierdzie i łaskawa niepamięć