Kocięta i szczenięta

Dobrze pamiętam tamten czas Gdy mą poezją były twoje nogi W żyłach zamarzała krew Od serca do wątroby Ponoć nawet stworzył to Bóg I nazwał to niewiastą Całkiem, całkiem gołe nogi Na które patrzy całe miasto Prawie każdy oddałby niejedno By dotrzeć tam Gdzie znajduje się sedno Cały świat dzieli się Na kocięta i szczenięta Cały świat to tylko: Kocięta i szczenięta Szczenięta nerwowo pocą się w kieszeniach Coraz prędzej oddychają Patrzą na kociaki w szybkich autach Które szybko odjeżdżają Świeże pachnie siano Roztacza moc tajemną Wokół eksplodują ognie Które powstrzymują senność Gdy pod twoją bluzką czuje ostre naboje Ja jestem w stanie oddać ci, oddać tobie Trzy życia i trzy śmierci swoje Prawie każdy zrobiłby tak samo By choć przez jedną noc móc dzielić z tobą siano Cały świat dzieli się...