Nauczysz się czekać

Ty chciałabyś żyć, a nie zwlekać W Twoich żyłach rwąca rzeka i Iść gdzieś, gdzieś pojechać Czuć, że masz faceta Na kimś móc polegać Dom zbudować, dzieci chować I nie wpaść w letarg Podróżować Facet musi umieć majsterkować I załatwić coś jak trzeba coś Jak trzeba też pracować Sama nie wiesz czego chcesz Między nami przepaść Znów się czepiasz, że Lubię wstawać gdy wstaje zmierzch Czegoś nie chce znów i narzekam... I skąd ten żal we mnie I ten smutek- temat rzeka Trochę też Cię boli moja przeszłość trudna Ciężki i pełny jest ten plecak gówna Czas ucieka Sekundnik bije jak ten hihat w membranach Masz kilka dekad Poczułeś tu na pewno jak brutalnie spierdala Więc nie mów mi że liczy się wiara A życie jest piękne i że chodzi o szczęście Bo... To jest pieprzony banał! Wierz mi- są chwile gdy chciałbym żyć wiecznie A Ty- odrobisz tę lekcję Kiedyś jeszcze nauczysz się czekać Teraz oczy masz młode niebieskie Ciemne tylko- cień na powiekach Lecz jeszcze przyjdzie bezsilność Szukaj szczęścia- ciepło... zimno... Beztroska i młodość i naiwność Pieniądze i plany i przyszłość Powiedz co gdyby to wszystko znikło Możesz stać lub się cofać- to wszystko Nie da się tego załatwić szybko Po znajomości tak jak wbitkę na pokaz Lub wejście na bitwę Lub kupon na piwko A lub dupę na szybko A zegar nie cofa I zostaje wtedy ten kto na prawdę Cie kocha