Księżycowe dzieci

Kiedy zapada noc Przychodzi nie wiadomo skąd Pod makijażem dziecka twarz Nauka nie szła jej I na gigancie jest już rok Policja ją z widzenia zna Za pieniądze zrobi ci to co tylko chcesz Na wideo szkolił ją jej boss Mówi mało, boi się byś nie skrzywdził jej Bo lekarze dziś tak drogo chcą W podziemnym przejściu gdzie Beton jest gładki niczym stół Kredkami tworzy wielki fresk Maluje cały dzień W tupocie wielu setek nóg Z uśmiechem łowi monet brzęk Na balanżce czuł się źle Ktoś mu działkę dał Teraz czeka już na złoty strzał W święta gdy na głodzie był Tu go znalazł brat Kupił żarcie i zostawił szmal Zatrzaskują wszystkie drzwi Palą każdy most Smutne jak trzymany w cyrku wilk W szponach strachu klucząc wciąż Usiłują żyć Księżycowe dzieci Co na dworcach śpią Księżycowe dzieci Które kuszą los Księżycowi ludzie Folklor wielkich miast Księżycowi ludzie Jak przybysze z gwiazd Księżycowe dzieci Które zdradził świat Księżycowi ludzie Żyją obok nas Księżycowe dzieci Których nie chce nikt Coraz więcej ich Dzieci Dzieci Dzieci