I Poli Kria

[Verse] Δεν είναι ότι δεν βλέπεις μα ότι δεν φαίνεται Εικόνα, γεμάτη με λέξεις που ασχημαίνουνε Χωρογραφία με στυλό που πηγαινοέρχονται Στο Τσίρκο, κάτω απ’ την βροχή τα τέρατα χωρεύουνε Κάνουν έρωτα όταν τρελαίνονται αγαπούν ότι σιχαίνονται μέρες γεννιούνται, νύχτες καταστρέφονται τον ψεύτη και τον κλέφτη δεν τον σέβονται, τον φτύνουν στην μάπα εδώ χειραψίες δεν επιτρέπονται Εδώ οι γαμημένοι πέφτουνε Εδώ είν’ ο κόσμος μου, και στον κόσμο μου δεν σ’ ανέχομαι Η Κόλασή μου! Στην Κόλασή μου αν βρεθείς σημαίνει μάγκα πως θα καίγεσαι μαζί μου Η Πόλη κρύα, κι όλοι εδώ αγκαλιάζονται Νιώθω, σαν να ‘μαι ο μόνος που δεν τον χρειάζεται Πόσο μόνος μου δεν φαντάζεσαι Τόσος πόνος λες και μου άξιζε Και μένω εδώ! Χαμένος πίσω απ’ το πεντάγραμμο Ποτέ μου δεν φοβήθηκα τον θάνατο Φοβήθηκα μόνο πως ίσως, δεν θα με θυμάσαι αύριο Τότε ήμουν η αγάπη σου Τώρα είμαι ο εαυτός μου, στο τίποτα! Πετάω πάνω σε βαρύμπιτα Κάπως σαν να πατάω πάνω σε κύματα Απλά για ν’ αγγίξω το ηλιοβασίλεμα Απλά για ένα σου φίλημα, φύλαξα Την χαρά μες στα μάτια μου, την καρδιά σου στην καρδιά μου Σε φυλάκισα ‘κεί Σ’ έκανα σκλάβα μου για να σε νιώθω πάντοτε κοντά μου