Gniew

Wtedy rodzi się gniew Kiedy czegoś ci brak I rozumieć nie umie Ciebie tutejszy świat Najpierw smutku ma kształt Dalej przelewa w strach Że już nic się nie zmieni i I ten pat będzie trwał Kruchy rozbijasz świat Długo tkany ostrożnie Z tylu gestów i spraw Kiedy gniew masz dość W końcu opada kurz Trudno skleić na nowo To, w co wbiło się gwóźdź W głowie eksplozji gąszcz A ciałem znowu Przebiega prąd Ciśnienie skacze wzwyż Usta jak topór Serce jak mysz Daj to pod światło Żeby wyblakło Powiedz policzkom Przestańcie piec To nie tabliczka Już nie obliczaj Co wybaczone Pora na śmiech Daj to pod światło Żeby wyblakło Powiedz policzkom Przestańcie piec To nie tabliczka Emocje czytaj I po co ten gniew W głowie eksplozji gąszcz A ciałem znowu Przebiega prąd Ciśnienie skacze wzwyż Usta jak topór Serce jak mysz