Strefa komfortu

[Zwrotka 1: Paluch] Miejskie realia, płynę tu jak ryba w wodzie Żadna Italia, chmury przykrywają słońce Wciąż anomalia, ziomy zdradzają za drobne Od dawna standard, lojalni żyją tu samotnie Moja strefa komfortu to nie hotele, pięć gwiazdek Wśród wydyganych snobów i chłopaków z ojca hajsem Jebać, bywam tam czasem, popularność mniej tam męczy I jedyne z kim się kumam, to ziomale z recepcji Życie bez masek, bez kreacji, pod publikę zawsze Niedopasowany, właśnie tak sam siebie widzę Moje otoczenie ma na mnie wpływy nikłe Świadomy swej wartości, umiem samodzielnie myśleć Nie jestem głosem biedy, nie jestem głosem bogów Jestem głosem dla niemych, tych bez ruchomych schodów Wygrzeję cię jak termy, jak nie odbierasz kodów Nie dotrą tutaj hieny, moja strefa komfortu [Refren x2] Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach Strefa komfortu, strefa komfortu [Zwrotka 2: Kobik] Prawie wszędzie wiezie mnie taryfa, nie private jet Nie chcę spędzić życia na odwykach, tak jak Chevy Chase, Zdarza się, że źle zasypiam, ale kiedy budzę się Zawsze uśmiechnięta micha, żaden przypał tu nie wchodzi w grę Więcej pieniędzy, to więcej problemów, a wydasz je pierwszy i tak bez problemu Ilu zostanie kolegów? Nie przytulisz się do papieru Ile byś go nie przytulił, co jeszcze chcesz mi wmówić? Choć lubię Gucci, Louis, pewnych rzeczy się tu nie kupi Możesz mnie dotknąć ale nie poruszysz za chuj, mam ten komfort i konto I co włożyć do garów choć talerze są z Ikei, a nie Sanchi Rosenthal ważne ze mam z kim się dzielić kiedy kładę na nie I to fakt światopogląd od lat bez zmian gdzie bym nie był gdzie nie mieszkał, ty nie wierzysz? O to nie dbam i to nie kwestia podejścia A razem z pensja rośnie cena cena cena cena to najważniejsze się nie zmienia [Refren x2] Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach Strefa komfortu, strefa komfortu [Zwrotka 3: Paluch] Śliscy koledzy jak w betonowym lesie kleszcze Jak podasz rękę to przykleja się jak super glue Miejski surwiwal wychowałem się w tych wodach leszcze Od pasożytów blizny, jak rekin w głębi mórz Nie chciałem zgnić na ośce choć trzymały mocno macki Te nie przespane noce by odnaleźć styl bez kalki Dziś mam świeżutką pościel i wysypiam się jak panicz Strefa komfortu bronie dostępu do granic Z psychiki szczątki ale tylko te najtwardsze jak czarne skrzynki przechowują informacje by pamiętać to co ważne a co w życiu nie gra roli ziomuś praca nad sobą mój jebany pracoholizm [Refren x2] Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach Strefa komfortu, strefa komfortu []