Prometeusz

Pogasły świtała sceny Za kulisy trzeba już W sercu niepewność W powietrzu tylko kurz Tacy samotni Niepokalani Czekamy na wyrok Choć już skazani Kiedy przyjdzie czas Przypomnimy sobie jak Prometeuszem być Prawdziwym być, swoje role grać Z płomieni tylko szary dym Niech teatr gra Póki życie trwa I choć przychodzi moment Na zwątpienie i na ból Chcieliśmy sami znaleźć się teraz tu Tylko bez słowa Tylko co dalej? Tylko czy po nas Coś pozostaje? Kiedy przyjdzie czas Przypomnimy sobie jak Prometeuszem być Prawdziwym być, swoje role grać Z płomieni tylko szary dym Niech teatr gra Póki życie trwa Póki życie trwa Prometeuszem być Prawdziwym być i swoje role grać Z płomieni tylko szary dym Niech teatr gra Póki życie trwa