Puzzle

[Zwrotka 1: Nosk] Ej, wyobraź sobie puzzle Rozsypane, teraz wiesz jak się czuję Poskładałbym to, ale czegoś tu brakuje W całokształcie dostrzegam lukę Widzę kolejną, popatrz, jeszcze jedna Doskonały przykład człowieka w elementach Muszę się zebrać, w całość posklejać I to szybko bo czuję, że przegram Czas nie biegnie, czas zaczeka Delektuje się jak psychol-morderca Ma swoje metody żebyś dobrze zapamiętał Nie krzycz "przestań", to go tylko podnieca Rozłożony w częściach na czynniki pierwsze Jestem z tym sam, tak jest najczęściej Wiem każdy ma swój świat, swoje problemy Zagubione puzzle, ludzkie strzępy [Refren: Nosk] Proszę, jeśli masz ją tu gdzieś Zwróć mi ją, oddaj część mnie Jak inni zadrwili, piłem twoje zdrowie Teraz twoja kolej, oddaj część mnie Zostałaś sama, byłem przy tobie Teraz proszę, oddaj część mnie Muszę odnaleźć te brakujące puzzle Pomóż mi i oddaj część mnie [Zwrotka 2: Nosk] Nic nie wychodzi, to wszystko jest bez sensu W ogóle się nie zgadzam z tym obrazkiem na pudełku Żeby było jak należy, liczy się każdy szczegół Ale jest ich za dużo i już mi szkoda nerwów I już mi wszystko jedno, pożegnałem się z nadzieją Suka zawinęła dupę z mojej układanki częścią To kara za jedność - ma głupota, jej piękno Przerzuć na realia, a może znajdziesz sedno I co mi zostało ha? Może się przejmę? Pogodzę się z faktem i zaraz mi przejdzie Te brakujące puzzle teraz mogą być wszędzie A rozwiązanie w głowie, co działa jak zaklęcie To przeklęta magia ukryta na podkładach Jak w talii biała karta robi za zapas Tak rapem załatam brakujące puzzle Bo tak się składa - to też jest częścią mnie