Za tysiąc lat

Zabrałaś mi świat mój piękny świat w którym zostawiony byłem sobie sam w którym ból, smutek, szczęście to mina a jeśli chcesz płakać to idziesz do kina Zabrałaś mi świat porządny świat w którym ułożyłem sobie wszystko według dat w każdy dzień, o każdej godzinie wiedziałem co jest , co przetrwa, co minie Zabrałaś mi świat w którym tylko ja liczyłem się dla mnie i tylko dla mnie a inni ludzi spotkani po drodze jak ślady po butach na czystej podłodze Zabrałaś mi świat racjonalny świat w którym sam planowałem w którą stronę iść nigdy nie było mi lepiej i gorzej niż dziś Za tysiąc lat i jedne dzień powiem ci wprost to co powiedzieć chcę Za tysiąc lat lecz wiem że znów braknie mi słów Zabrałaś mi świat spokojny świat który nigdy nie pytał czy czegoś mi brak dla kogo podnoszę się z łózka co rano i biegnę powtarzać codziennie to samo Zabrałaś mi świat mój własny świat w którym nic nie dzieliłem nigdy przez dwa każda myśl miała swój miejsce w mojej głowie teraz nawet najprostsze, oddaję je tobie Zabrałaś mi świat cudowny świat w którym zawsze wiedziałem po co gdzie i jak i nie miało to dla mnie znaczenia że byłaś, teraz cię nie ma Zabrałaś mi świat mój prosty s wiat w którym sam planowałem spokojne swoje sny nigdy nie było mi lepiej i gorzej niż dziś Za tysiąc lat i jedne dzień powiem ci wprost to co powiedzieć chcę Za tysiąc lat lecz wiem że znów braknie mi słów Zabrałaś mi świat oto bilans twoje gry zaczyna widzieć wszytko jak ty w samotności było mi najraźniej teraz na wiele spraw patrzę zbyt poważnie wraz z księżycem co rano chodzę spać raz mam 10 raz 50 lat wciąż przez palce przepuszczam dni a ty? nie przejmuj się jutro może mi przejść ale jeśli pomyślisz że mama czas pośród miliona szans ta jedna może wcale nie byłaś pewna w miejscu stój, ile w nogach sił może tak po prostu powiedziałaś mi może walczysz z własnym sumieniem może nie wiesz…