Czasem

Czasem mam jazdę zapomnieć o wszystkim Kupić bilet donikąd i spakować walizki odnaleźć nową przestrzeń ta mnie dusi czasem ale chyba czasem tak być musi Czasem sie zamykam nie ma mnie dla nikogo wsłuchuje w cisze i nie kiwam wtedy głową Zamykam w sobie by móc sie otworzyć I rozmawiam z tym który to wszystko stworzył Czasem mam akcje, patrze za okno a tam deszcz pada i ulice mokną Wtedy boję sie o jutro przeraża mnie niepewność choć nieraz mówiłem jest mi wszystko jedno Czasem czuje sie tu jak outsider twojej recepty na życie nie chce, sam znajdę Znam prawdę o sobie i konsekwencje wiem nie zbuduje nic bez poświeceń. Wciąż wierzę w ludzi jak Vienio nawet gdy czasem widzę jak pozmieniał ich pieniądz Tak na nich patrze i nie wierzę oczom ja nie muszę mieć za co żyć muszę mieć po co Chce dać im szanse daje im słowa bo sam mogę kiedyś tej szansy potrzebować Może jutro spojrzę w lustro spytam Czemu zawiódł instynkt górę wzięła pycha Czy jesteśmy tu by karmić ego a może świat potrzebuje nas bardziej niż my jego Męczy mnie ignorancja i hipokryzja Choć nie jestem święty muszę to przyznać Czasem pokusy uśmiechają sie zdradziecko Ja pod presją bezradny jak dziecko Pocą sie dłonie już nie jestem odważny Wiem to moja cena za dar wyobraźni I tak siedzę sam a z oknem moknie Praga To jest ten moment by ze sobą porozmawiać Tysiąc myśli, wątków w głowie bałagan Czasem myślę że nie zdążę i tego nie poukładam Ej nie chce już odkładać do jutra A codzienność stawia pod ścianą i krzyczy zrób tak Czasem czuje że trzyma mnie w szponach Wtedy chciałbym mieć siłę być ponad Jak mnie widzi świat to bez znaczenia Gdy bardziej niż opinii boję sie sumienia I teraz gdy stoję z nim oko w oko wiem nie ucieknę bo nie ma dokąd Zbieram resztki uczuć tyle ich zostało I ponoszę klęskę chcąc je złożyć w całość Przegrywam dziś , lecz nim minie sto dni Wrócę tu i wygram by to sobie udowodnić