Przepisak

[Refren x2] To prosta opowieść, której nie trzeba kminić O tym, co robię ja, Rahu, Bambek, Machu, Puq, Minix To prosta opowieść, której nie trzeba kminić O tym, jak to robi Rahu, Bambek, Machu, Puq, Minix [Zwrotka 1: Miuosh] Apropo tego numeru, to było tak Wstałem jakiś zeschizowany nowym ciągiem Pewnie przez to, co wieczorem wywalili my z ziomkiem Rahuene znikąd przywitał do drzwi dzwonkiem Wnet udał się na dół, gdy ja poszedłem po kromkę Po chwili śniadaniu, czyli też byłem w podziemiach Wyszło na to, że wraz z Rahem, przyjechała jego wena Zapomniałem o problemach wśród werbli stu Dajno mi ten ta mój zeszyt, a ty dalej se to rób No i [?], temat napadł mnie znienacka Więc zacząłem jak jebnięty, literami w papier trzaskać Mlaskać i sapać, by można na tym było latać lepiej Siedzę w słowach, a Rah dźwięki we mnie glebie Lepiej jedno z drugim, non-stop palę szlugi Biorę miliony słów i staram się je jakoś uwić Niczym taran pokonałem to, co chwilę trwało Wejże no to wyeksprotuj, teraz będzie się działo Na pędzie w kabinie, kiedyś tam chyba zginę Mam kartkę, mikrofon i tę moją głupią minę Chyba tu kiedyś zginę, pocę się jak cholera W przeciwieństwie do słów, wokal na track trudniej przelać Te tracki w takty, te takty w cały wałek Wychodzę ledwo żywy z miejsca, gdzie pół dnia siedziałem Słucham ciągle tego, co zostawiałem na kompie Jednocześnie o następnych ruchach myśląc nieprzytomnie Straho, zanim zapomnę, coś tam trza by było [?] Coś, co uwagę na drugą stronę muzyki przeciągnie Coś, co świeże, w co wierzę i co obecne ciągle Chudini tylko spojrzał na mnie niepozornie [?] I już na rozgrzewusach widać, że ma w łapach brochę Weź się wczuj, a my tu tego damy trochę []