Wracam do domu

[Zwrotka 1] Pakuję wszystkie rzeczy stąd, za moment zniknę Wspomnienia łapią mnie za kostki, zabiorę wszystkie Dobre chwile i te gorsze, kilka łez Wrzucam wszystko w moje torby, dziś znikam, cześć Puste szafki, biurko, łóżko bez pościeli Ostatni uśmiech, choć z tego trudno się cieszyć Pokój? Miałem kilka, w każdym coś zostało Ale zostało także we mnie i to nie mało, wiesz? Czasem marzenia rozbija proza życia Do tego stopnia, że nie można wytrzymać Można wierzyć i się odbić jak od ściany Zostać na statku i utonąć aż po maszty Potem z ziomami topić wszystko w morzu wódki Zapomnieć wszystko i stać się na końcu pustym Rzucić do śmieci to, co definiuje ciebie Ja wolę mieć tę torbę, pakuję doświadczenie [Refren] Wracam do domu, zapytaj co to za miejsce Odpowiem, że dom to tam gdzie jest moje serce Jeśli mnie tu nie ma, to może zapytaj siebie Gdzie możesz zniknąć, żeby zdobyć szczęście Wracam do domu, tam, gdzie czułem szczęście Wracam do domu, tam, gdzie znajdę siebie Wracam do domu, tam, gdzie moje serce Wracam do domu, tam, gdzie moje miejsce [Zwrotka 2] Rzeczy? Wszystko jest na swoim miejscu Ale choć nie jestem chory to czuję zmiany tu, w moim sercu Bo to nie tylko dobre chwile I było tak, że były też te gorsze, przykre Nie jak w domu, zdarzają się tu jedne i drugie I tak bywa, zderzają się te lepsze i smutne Jak wszędzie, można to pokonać lub próbować uciec W sumie to nie ważne, i tak zachowam dumę Wszystko co za nami nigdy już nie wróci Obrazy we wspomnieniach tworzą długie półki Czasem warto zniknąć, czasem nawet trzeba Przypomnieć sobie wszystkie ulubione stare miejsca Życie płynie dalej cokolwiek by się nie działo Dopóki oddycham, każdy dzień jest dla mnie szansą A rzeka jest ta sama, tylko trochę inna woda I można tak po prostu wystartować od nowa