W kamienicy po drugiej stronie

Po drugiej stronie ulicy W przyjemnej kamienicy W oknie, które stanowi świat Widzę co wieczór kobiecy kształt W świetle domowych lamp W świetle domowych lamp Po drugiej stronie ulicy Mieszkają też urzędnicy On, który chciałby na pewno spać Ona w peniuar zwinięta tak Jakby zawstydzić ją miał, ją miał Krąg zapalonych lamp Krąg zapalonych lamp Po drugiej stronie na strychu Gra kolekcjoner antyków Więc kamienicę przenika dźwięk W zegarów rytm, w kukiełki szept Płynie jak ciepło ze świec, ze świec Przytulne ciepło ze świec Przytulne ciepło ze świec Ucieka w sen oddalony Za szybą świat z drugiej strony W oknach, przez które przechodzi noc Znika jej wstyd i jego głos Zegara rytm i ciepło lamp Znika kobiecy kształt Znika kobiecy kształt Znika kobiecy kształt Znika zegara rytm Znika też ciepło lamp Znika kobiecy kształt Po drugiej stronie ulicy...