Śpiew ocalenia

Spojrzałam słońcu w oczy płowe Do bólu mnie olśniło Odjęła mi człowieczą mowę Okrutna życia miłość Milczenie - stukamiennym murem Od światła dzieli ciemność.. Podziel się ze mną swoim bólem Podziel się ze mną Taka jest wieczna rzeczy kolej Od śmierci chroni pieśń Wszystko co piękne musi boleć Chociaż tak trudno to znieść Kwiat podeptany podnieść najczulej Tęsknotą niedaremną Podziel się ze mną swoim bólem Podziel się ze mną Dwie dłonie - dziesięcioro palcy Splecionych przeciw nienawiści Radości nie dla wszystkich wystarczy Bólu wystarczy dla wszystkich I będzie na tej ziemi święto I będzie wesele Podziel się ze mną swoim bólem A ja się z tobą swoim podzielę Taka jest wieczna rzeczy kolej Od śmierci chroni pieśń Wszystko co dobre musi boleć. Chociaż tak trudno to znieść Umarłej róży skrzepłą purpurę Podnieść, ocalić... Podziel się z nami swoim bólem Podziel się z nami Taka jest wieczna rzeczy kolej Od śmierci chroni pieśń Wszystko co piękne musi boleć. Chociaż tak trudno to znieść.