ZJawa

Czemu mam osiem lat? Mamo nie mogę, więc zjem tylko mięso Dziwnie tu płynie czas Odgarnia grzywę nieśmiały ruch ręką Dziwnie tu płynie czas Dobrze znam drogę, więc nie idź już ze mną Dziwnie tu płynie czas Puszczę Twą rękę nim oni przebiegną Znowu słyszałaś mój płacz Śnił mi się potwór przepełniony czernią Śnił mi się dziwny świat Tu już jest dziwnie, co dopiero wewnątrz Dziwnie tam płynął czas Niepostrzeżenie przez dłonie mi przemknął Znowu mam osiem lat Mamo nie mogę, więc zjem tylko mięso Znowu mam osiem lat Dziwnie tu płynie czas, czas, czas… Dziwnie tam płynął czas Śnił mi się potwór przepełniony czernią Znowu mam osiem lat O dziewiętnastej marzenia się piętrzą Wsuwam koszulę za pas Sprawiając smutek zasłużonym szelkom Zjawa wskazała mi blask Gdy go ujrzałem, przepadła w swą ciemność Dziwnie tam płynie czas Noce na jawie wyznaczane pełnią Znowu słyszałaś mój płacz Choć tydzień temu miał zniknąć na wieczność Zjawa wskazała mi świat Dałem jej słowo, by nadać mu tętno W zamian oddała mi czas Niepostrzeżenie przez dłonie mi przemknął Znowu mam osiem lat Mamo nie mogę, więc zjem tylko mięso Znowu mam osiem lat Dziwnie tu płynie czas, czas, czas… Dziwnie tam płynął czas Dał mi go potwór przepełniony czernią Dziwnie tu płynie czas Niepostrzeżenie przez dłonie mi przemknął []