Era

[Ref:] x2 Buzqëshjen tënde e zërin tënd Mua mi sjell era Shikimin tend, buzët e tua Mi shëndrit pranvera Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t’ishe zanë Emrin tënd e degjoj n’erë, m’duket të shoh ty [Strofa1:] Diqka që thehet edhe prap kur t’ngjitet vrehet Thonë vera flet t’vërtetën njerzit shprehen zakonisht kur dehen T’nesërmen si t’e qeli derën krejt problemet kthehen E ti po ik si andërr un po t’njeki me erën Me shpresën mos po t’preku Po përpjekem herë mas here po kot edhe ksaj here kush se thotë ni fjalë për neve Sa ishim t’lumtun bashkë kurr s’ju nalke goja tjerëve E tash sillemi t’humbun gjoja s’kishte farë vlere Ah sa m’ka marr malli, po du me ta puth ty ballin T’lutna mu kthy du mu kon me ty prej dytit deri me tparin Harro arin jetën royale, tripat t’Jul Cesarit, ato jan sureale si ti moj zanë e malit S’ka kërkim faljes mas ndarjes bijnë lot e thahen Kjo vendimmarrje po m’jep forcë me pranu fajin Po du me mposht varën se ma ka mpi krahin Si t’ma nish vokallin un e di ki m’ja nis vajit [Ref:] Buzqëshjen tënde e zërin tënd Mua mi sjell era Shikimin tend, buzët e tua Mi shëndrit pranvera Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t’ishe zanë Emrin tënd e degjoj n’erë, m’duket të shoh ty [Strofa2:] Humbja e hidhun kur ndahen 2 njerëz t’lidhun Fundja e di unë, ndarja vjen n’heshtje, pa tinguj Edhe jom i bindun që t’pa gabueshëm s’jem t’lindun Amo t’përmirësueshëm edhe t’ndishum, jo t’paarsyshum U bo modë e hajde prishum, a qa po di un, muhabet i parëndsishëm Jom tu pi shum e di që je shum larg amo jom tut ni shum Ku jon tash ata që për neve shtyheshin Vetëdija pom han mrena kur pe di që s’je a jemja Plagt ma n’fund shërohen krejt qka mesin jon veq shenjat Flak pom djeget zemra, mall si zall, i vdekun i gjallë po endna Si prrallë e rrallë e gjallë me engjuj e djaj, e ron’ o gjendja S’po muj me marr vetën, me përballu t’vërtetën Kujtimet treten qata kom vendos mi majt n’letër Zemra e ngrirë, botë e ftoft e un po kom etje Kur ta shoh siluetën, me rikthen buzëqeshjen [Ref:] Buzqëshjen tënde e zërin tënd Mua mi sjell era Shikimin tend, buzët e tua Mi shëndrit pranvera Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t’ishe zanë Emrin tënd e degjoj n’erë, m’duket të shoh ty