Sztuka

Jest taki film, który łzy z oczu wyciska Jest taka pieśń, co Cię dreszczem przeszywa Jest taki wiersz, który za gardło nas ściska I obraz jest co nasze serca zdobywa Jest taki dom, co zdobi pejzaż uroczy I ogród jest, który ma nastrój niezwykły I krzesła i stół, co forma swą cieszą oczy I lampy cień, która ma kształt fantastyczny Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze Człowiek, który został na szarość skazany Szarych okien i ulic i domów i drzew Z głodu piękna porozbija wszystkie ściany By usłyszeć odległy, pełny szczęścia śpiew Człowiek odgrodzony od sztuki bezcennej Od bogactwa kolorów i dźwięków i słów Zwiędnie jak roślina bez wody zbawiennej Żyć nie można bez piękna, bez marzeń, bez snów Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze Nie ma chwili wspanialszej nad koncert gdy brzmi Polonezem Chopina, gdy wirtuoz gra Lub gdy w słońcu porannym obraz złotem lśni Magią kreski van Gogha, która obraz tka Cóż wypełnia samotność tak pięknie jak ta Mała książka z wierszami wieszcza Adama Cóż tak przestrzeń ogarnia, tak pięknie z nią gra Jak Michała Anioła do niebios brama Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze Jakże ubogi byłby świat Bez sztuki, źródła wzruszeń To najpiękniejszy życia kwiat Sztuka kształtuje nam dusze