Prom na Wiśle pod Tyńcem

Prom tu pracuje dość regularnie Co piętnaście minut W tę i w tę, w tę, i w tę Wyspecjalizował się Czasami tylko przypomina Arkę Gdy furgonetka wiezie prosiaka albo gęś z dala Konie z wozem pełnym siana rzadziej tu zajadą Po obu stronach trawa jednakowo zielona i bujna Przewozić ją w stogach robota podwójna Pola, drzewa na obu brzegach w zasadzie podobne Przepływają więc tędy atrakcje ozdobne Sprzęty niezbędne i drobiazgi śliczne Arka - dziś statek pasażerski dla koni mechanicznych Patrzę jak przewoźnik korbą kręci, linę naciąga i prom uruchamia Rzeka ma tu odpowiednie zajęcie Woda pcha pomost na właściwy namiar Właśnie stanął na tratwie fiacik Przez uchyloną szybkę radio gra walczyka Gra pod wirujące na brzegach parkietu figury na fali Która mnie popycha by zawiesić lampiony na słupkach wokoło Przeciąć linę co zna tylko krok w przód, krok w przód i krok w tył Poddać jej ruchom, do której gracji dążyła balerina z wód, Wenus Dziś siedzi na tylnym siedzeniu i z niecierpliwością patrzy na zegarek Bo poeta przewoźnik myśli w chmurach Znów przebiera miarę W tę i w tę, w tę i w tę Prom na Wiśle pracuje dość regularnie Co piętnaście minut I znowu w tę i w tę, w tę