Pieśń dla ludzi plonów

Album barwnych fotorgrafii Krajobrazów świata stron Mówi co człowiek potrafi Kiedy mądrość zdobi tron Mądrość która dzisiaj sięga Hen ku gwiazdom w ciemną noc Wierzę że jest jak przysięga Ziemi której bierze moc Ziemi która tak nas karmi Dając siłę na przyszłośc dni Kiedy na zielonej darni Człowiek zbiera plony dając mi Chleb zdobyty wielkim trudem Spiętych pleców , silnych rąk Na kolanach w polu gródek By wypełnić stołów krąg Wierszem tym się dla nich modlę O dobre słońce , dobre deszcze By nie było im żle potem Gdy wciąż mało chleba jeszcze Choć w oddali , gdzieś na drodze W bród pojazdów pędzi w dal Oni klęczą w bożej trwodze Choć podróży przecież żal Plony ziemi niosą w rękach Świat się im do pasa kłania Ciała ich przeszywa męka Od tych skłonów , od klękania A gdy wśród stołów radości Ja przed nimi w duszy klękam Marzą aby dla miłości Służył chleb zdobyty w mękach Moja pieśń dla tych co klęczą Przed ołtarzem bożych darów Tak jak ci co nocą ślęczą By dokonać nowych czarów Składam pieśń do rąk spękanych Rozmodlonych w żyznej glebie Gdy goicie kolan rany Pamięci o Was w moim śpiewie