Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi

"Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi" Na podstawie wiersza Juliusza Słowackiego " W pamiętniku Zofii Bobrówny" Niechaj mię Zośka o wiersze nie prosi Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci To każdy kwiatek powie wiersze Zosi Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci Słuchaj - bo to są najlepsi poeci Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone Będą ci całe poemata składać Ja bym to samo powiedział, co one Bo ja się od nich nauczyłem gadać; Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną Dzisiaj daleko pojechałem w gości I dalej mię los nieszczęśliwy goni Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba Wróć mi więc z kraju taką - jakby z nieba