Rebeka

Widziała cię po raz pierwszy w życiu I serce jej w ukryciu Cicho szepnęło: to jest on! I nie wie skąd, przecież jest jej obcy, Są w mieście inni chłopcy. Ciebie pamięta z wszystkich stron. Kupiłeś "Ergo" i w jej sklepiku, Zwykle tak pełnym krzyku, Wszystko zamilkło, ona też! Mówiąc "adieu", ty się śmiałeś do niej, Ach, jak jej żal ogromnie, Że cię nie znała tego dnia... O ty wymarzony, O ty wytęskniony, Nie wiesz przecież o tym ty, Że w małym miasteczku za tobą ktoś Wypłakał z oczu łzy... Że biedna Rebeka W zamyśleniu czeka, Aż przyjedziesz po nią sam, I zabierzesz ją jako żonę swą Hen, do pałacu bram... Ten krzyk, ten gwar, ten cud, Tak sobie wyobrażam, Boże mój! Na rynku cały lud, A na niej błyszczy biały weselny strój!... O ty wymarzony, O ty wytęskniony, Któż ci serca tyle dał? To Rebeka biedna i to jej sen, Co całe życie trwa... Ten krzyk, ten gwar, ten cud, Tak sobie wyobrażam, Boże mój! Na rynku cały lud, A na niej błyszczy biały weselny strój!...