Morze

Tuż obok mnie, tuż obok mnie Obok mnie, obok mnie Za oczami morze pełne łez Tuż obok mnie, tuż obok mnie Tuż obok mnie, obok mnie Za oczami skryte morze pełne łez Tuż obok mnie, tuż obok mnie Tuż obok mnie, obok mnie Za oczami morze pełne łez Tuż obok mnie, tuż obok mnie Obok mnie, obok mnie Za oczami skryte morze łez Ulice płyną deszczem Te oczy kryją sekret Ktoś trzyma czyjąś rękę bez sił Miał marzenia jak ty, dziś zostały mu sny Na klatce fetor, szczyny, inwalidzki wózek Matka i syn, codzienność, zsyp niedomytych złudzeń 13 rok mija, choć na chwilę pragnie uciec Znów kwitną bzy, ona przesadza swą uschniętą różę Nikt nie zapyta, czy może jakoś pomóc? Uchyla ciężkie drzwi, pasterz na moście Awinionu Czasem braknie tchu, lecz nie uskarża się nikomu Tylko jej anioł astróż zna tajemnice tego domu Nocą za ścianą obłędny krzyk Budzi skrzypienie balkonu drzwiami Przez okno wpada od peta dym Zjada ją stres, pragnie go spalić Czasami widzę, gdy roni łzy Nigdy nie słyszę z jej strony żali Po cichu, samotnie dźwiga swój krzyż Niech nikt się nie waży przeliczyć ofiary Ref: Mijam ich gdy idę przez szpital Z córką na nogi rehabilitację Niczym labirynt szpitalny korytaż Echa obcasów nie słychać tu raczej Współczuję rodzicom te dzieci warzywka Bezwładne jak towar na sklepowej taśmie Podziwiam ich miłość, szacunek dla życia Bez nagród medali #superbohater Kto nie dał życia, niechaj go nie odbiera Czytam w kronice, znowu tuż obok, zbrodni oblicze, grecki teatr Raj utracony, zgłuszony głos sumienia Dylemat, spokój czy poświęcenie, dźwiga swe brzemie niczym Medea Źródła tęsknoty, cmentarna aniołków aleja Szepty zwątpienia w mroku nocy, czy im nie zimno w tych lekkich odzieniach ? Zostały głosy, wiatr kładzie kłosy, ziarna w plewach Radosny śpiew dzieci jak skrzydlate ptaki, co dostąpiły zbawienia