Nie wygłupiaj się

Nie musisz palić fury od razu Czy rzucać pracy, by w system rozkazów wbić anarchistyczny pazur Olej ten bełkot i bogać się, przy czym Nie od rzeczy byłoby raz na jakiś czas przestać liczyć Nie wyrzucaj telewizora, zgrzesz myślą By raz po raz uciec w błogą bezmyślność Z tym, że kiedy będzie już bezdenna wyłącz Nim złapiesz się na tym, że wciągnęło Cię "M jak Miłość" Nie musisz rezygnować z grania w reklamach Dziś gra w nich nawet ten co się wczoraj tak zapalczywie wzbraniał Tylko nie tłumacz się, zwłaszcza z dziećmi nie kłam Bo obaj wiemy, że da się je wykarmić bez reklam Nie musisz się wyrzekać korzeni Choć czasem ktoś wywleka spod ziemi Ich fragment, który chciałbyś zmienić Możesz w nich wiernie trwać, tylko zadbaj By rozejrzeć się, bo w innych korzeniach też jest prawda Często coś się nie zgadza, najczęściej wszystko To nie powód by się obrażać na rzeczywistość Ba, ona akurat może tego nie dostrzec, zrób to łatwiej Wystarczy, że czasem pomyślisz nim przytakniesz Nie musisz kochać wszystkich - pomyśl To by mogło się źle skończyć, świat i tak jest mocno przeludniony I tyle sobie, nie wiem, wydziab kiedy patrzysz na ogół Wystarczy byś nie widział w nim samych wrogów Nie musisz rezygnować z biegu po sukces Czy na szczyt, choćby po drodze najkrótszej Ale gdy ktoś się wdrapie tam, aż tak się nie podniecaj I ugryź się w mózg nim pomyślisz, że zrobił to po czyichś plecach Nie musisz robić rewolucji w sztuce, widzisz nie ma gwarancji Że to wyjdzie, nie każdy jest Banksym A tylu jest co na prostą z cudzych prostych wyszli Niemniej było by miło gdybyś czasem coś wymyślił Nie musisz ufać wszystkim, zresztą kto jest w stanie? Raczej PKU niech znajdzie tutaj zastosowanie Wiem, że są ci co dawno już za prawdy granicą Ale nie patrz na każdego jakby chciał Cię przyciąć Ile jest? Dziewięć? No to jeszcze jeden by tu był Nie musisz być królem kindersztuby No może tylko jak spotkamy się na polskich drogach Kiedy Cię wpuszczę to mi, kurwa, nie zapomnij podziękować