Bunalım Okulu

I.Verse Bi kalem bi kağıt kalp ağrısına çare yok bu şehir yakar seni de beni de duygular demir kodes Ömrüm bil ki 5 basamak doğduk işte çocuktuk bir zaman hep gençtik büyüdük ve göçtük Elde sade var hüzün hayatı çözen bir şair düşün sade duvar konuşuyo Kaldırımdan eşlik eden gölgem gündüz bende kaçıyorsa intihar mı edeyim illa benim ölmem mi gerek neden kimse yok ! Kafam 500 teste tabi soru bankası, hayat yanıtların çok çelişkili ve 21 senem fiyasko Derin kader çizgilerin silinmiyor izleri yetiş kurtar hadi imdadıma koş Öyle durma yardım et her gün her an her dakika ölüyorum Bilmiyorsun, yazık halden anlamazsın, konuşsana kaç yıl görüşmedik Uzun zaman bölüşmedik aynı ekmeği hatırla biz gülerdik Ömür denen ne ki ? Acıyla korlanıp gönlü dağladık Biz hergün ağladık kaderde ayrılık ,ufukta fırtına, yarın görünmez karanlık Kırık dökük aynalar, dünya bulanık çok flu, burası bunalım okulu Her bir derdin tiryakisi var olmuştur, beton duvara hapsolmuştur İnsan yoktan varolduysa, yokluk nereden var olmuştur Acıyla doğduk toprak birgün örtcek üstümüzü Unuttuk büsbütün özümüzü, kapattım gönlümün o gözünü Nakarat x 2 Yardım edin ne olur Karanlık her yer donuk Yarım kalan düşlerim kırık olmaz,çıkmaz aklımdan,yarınımdan Yare kal demek olmaz II.Verse Sesim çıkmaz ayaz var soğuk o sabah yanında olmamak yetimdir her taraf Sen bir mektup bırakmışsın 3 paragraf giriş gelişme sonuç bir anlam çıkarmak bazen zordur arkadaş kalmak Susardı hep harf konuşmaz o dudakları mühürlendi İstasyondan ayrılırken yırttım attım bileti, Bilmem kaç kez ben denedim Üstelikte özür diledim Olmuyor ki nereye kadar şimdi yaşa diyorsan da Umut kayıplarda mısralar hep boşa yaşasan ne fayda acılarla yaşamak hata ömür batakta adeta, yıkıldı bir adam ve siyah giyen kadın manidar Şiir yazdım eder tam 16 kıta anlamadan önce çamura saplandım sonra yürüdüm o yoldan uzaklaştım bata çıka Dünya suyla kaplı fakat sular kadar temiz değil o eller hep kir deryası veryansın hertaraf Hayatım pahasına ben geçtim ölümün kıyasından indim karamsar durakta 100 metre sokak ötede koştum süratle ilerledim, çok aradım ve yoksun civarda Yıkıldım bir anda, dönüp dolaş aynı teraneler bunaldım yeter artık anla