(pożycz mi) sto lat

leże na łóżku w pokoju Szwecja Oglądam przez okno nieskończony wszechświat Jak pada słońce i grzeje śnieg Dzień mija w przeciągu i trzaskają drzwi A lata są krótkie jak sms Znów czuję, że nie ruszyłem z miejsca Sto lat i tak nie wystarczy mi Więc proszę o więcej Proszę pożycz mi Sto lat i tak nie wyrobię się Więc pożycz mi więcej Proszę pożycz mi Przeglądam sufit bezrobotnie Planeta pode mną kręci się odwrotnie Utylizuje bezcenny czas Słucham mojej porannej kurtki Z kąta w kąt przelewam się I czuję jak spada mi wyporność Sto lat i tak nie wystarczy mi Więc proszę o więcej Proszę pożycz mi Sto lat i tak nie wyrobię się Więc pożycz mi więcej Proszę pożycz mi