[muzyczka z minecrafta w tle]

[Zwrotka 1] (Kunicki) Pochodzę stamtąd - skąd melodia przychodzi do Twojej głowy Deja vu Napoleona - jakbym słuchał Pygmalionu w nocy Buszujący w zbożu - który spalił wszystkie jointy Zapominając o tym, że miałem łapać kogokolwiek W szkole rysowałem indiańskie wioski na ławkach Kiedy reszta słuchała w skupieniu - co to demokracja Chcę być vintage jak filmy Kevina Smitha I mieć winyl Rodrigueza by go słuchać tylko - kiedy jest naprawdę cicho Echa, echa odbijają się i nie od Ciebie Zdycham - ale czekam wciąż na ostatnie życzenie, chętnie Zobaczyłbym gdzie mieszkał Lao Zi - czy to mówię ja, czy Ozzie Czy to szerszeń, czy osy, czy pszczoły? Nie wiem tego, szkoda, nie wiem tego Mieszkam w szklanych domach Gdyby ktoś Ci próbował wmówić, że nie istnieją Pół moich ról to szukanie drzewa Z którego mógłbym zrobić totem Czuję się jak w 'Tam i z Powrotem' 'Tam i z Powrotem' Konrad pozbył się mesjanizmu - ale bał się dentystów Znalazłem paradygmat w komiksach Dona Rosy Mieszkam w w Reykjavíku - gdzieś w latach '90 I chodzę na pierwsze niepewne koncerty Sigur Rós [Zwrotka 2] Z drugiej strony ktoś próbuje się dobić Czemu to słyszę? czemu to słyszę? Z drugiej strony ktoś próbuje się dobić Czemu to słyszę? czemu to słyszę? W jeziorach poranków jak księżyc Temistokles zwyciężający zręcznym kłamstwem Przedwczoraj to mój ojczysty język Chciałbym być świetny tak jak Duke Ellington Chciałbym być świetny jak Horacio Oliviera w drugiej części tej książki Pokorni mówią najwięcej o byciu pięknym i mądrym Sancho Pansa grający na banjo podśpiewuje w rytm melodii Kiedy dorosnę - zajmę się hodowlą roślin w Kalifornii lub Wisconsin W jaki sposób on maluje słowem rzeczywistość? Od obejrzenia Koyaaniqatsi determinizm przestał być prawdą relatywną Wielki Basquiat zainspirował mnie do pomazania żaluzji i nazwania się artystą [Zwrotka 3] Uplotłem lasso z łańcucha wewnętrznych potrzeb Przyglądałem się bykom spokojnie i władczo - nim usnąłem snem bez odczuć Porywisty wiatr niósł nici moich wspomnień Ponad lasem pełnym łotrów nad pustkowie Tam właśnie obudziłem się pełny i świadomy Tam właśnie obudziłem się pełny i świadomy jaaaaak... Ponadprzestrzenny łamacz wewnętrznych katarakt Śmierć to tylko antrakt Mój głos odbity od światła tworzy widma na niejasnych czołach szelm Przez które ubolewa ciąg historycznych dialektyk Jestem więcej niż piękny - co jest cechą przypisywaną tekstyliom Więc przedmiotom To manifest - w którym nie zgadzam się na przedmiotowość