Ile elementów?

Stal szkło i beton, aż po sam horyzont W nim ludzie, którzy swego życia nienawidzą A między nimi, garść profesjonalistów Innymi słowy, betonowej dżungli mistrzów Niezliczona rzesza, ulicznej sztuki adeptów Po ... do kłębków Ile elementów, młodych talentów Tag, na murach wrzuty Niezliczone crew, kliki, squady, grupy Kumpli, kuzyni, sąsiedzi, ekipy Co ich jednoczy, to podziemne bity Na koszowiskach, w brykach, na blokowiskach Na imprach, głowach, w sprzętach i słuchawkach Ile elementów, ilu młodych MC O karierze śni, o przesłaniu na CD Ile tekstów, rapowanych wśród czterech ścian Które nigdy się nie wydostaną na światło dnia Ile elementów, ile składaków, mixtapów Dj'ów, vinyli, okręgowych adapterów Ile elementów, ile zinów, panfletów Sprowadzanych płyt i nieodkrytych dźwięków Zamówień i dostaw, płyt owianych legendą Ile elementów, ilu ludzi z internetu Ile stron, ile linków, ile elementów Zdjęć, wywiadów, sampli, zapowiedzi koncertów Ile elementów domorosłych filozofów Hip hopu agentów, do celu po trochu Z prochu powstałeś, lecz dzięki Bogu Nie ważne, czy jesteś w centrum, czy stoisz z boku Ilu ludzi biznesmenów, wałki, nielegal Jak na deptaku, podziemne salony SEGA Jaka bieda, ilu nikt nie dostrzega Reprezentacja terytorium, i o to biega Wypływam na powierzchnię, ciągnę z sobą kumpli Uliczne koneksje chronią moją grupę, na zawsze