"Część, której masz już dość" (The Part You Throw Away)

Powoli tańcz. Przyjazny gest Niech złagodzi w nas niszczącą złość. Dlaczego ona wciąż tu jest? To ta część ciebie, której masz już dość. Mustanga wzrok... Nie, nie ten sam... Meksykański ślub... Gdzie rozwód brać? Madonno! Więcej modlitw znam Niż barman, który zawsze wie, co lać. Jak ocalić te kwiaty Więdnące jak my? Z rozbitego wazonu Wylały się łzy. Jak nie myśleć, gdy palce Drzwiami, przytrzasnąć chcę, Ze wszystko już... Raz już zdarzyło się! Obietnic smak i kłamstwa moc. Pocałunek nie rozumie słów. Przebaczmy sobie każdą noc – W pościel włóż kamień i do niego mów. Twoje listy w płomieniach Blask miały i żar. Czas to ból niespełnienia, Niepamięć to dar. Nie ma drogi, jest mapa, A dławi mnie kurz. Zapałki trzask... Kabaret spłonął już. Brzęczenie much. Brzęczenie szkła. W Portugalii fado nuci ktoś. Zapomnisz o tym, tak jak ja... To ta część ciebie, której masz już dość.