Kayah , Katarzyna Cicha - Płacz nad młodością, co odchodzi

Nadchodzi światu memu ta wymowna data, półmetkiem życia zwana, w mądrość bogata Rzewności mego śpiewu ta jednak przyczyna, że z mądrości napływem – ma młodość ulata Jędrne me policzki wolniutko marszczeją, oczy me blask tracą, siwieje niejeden włos, ciało się w kształt zmyślny już mi nie formuje, czas je niemo piłuje Bo choć mam przeciw temu, co stare, oręże i choć moja epoka ma wojska zaciężne: hilaurony i kosmetologije, plastyczne operacyje, choć wszystko do młodości woła, nie masz nie masz nie masz jej Nie masz jej dookoła, nie masz jej dookoła, nie masz jej dookoła nie masz, nie masz jej I choćbym od dzisiaj w mych dietach nie upadła. (oj doloż, moja dolo) i choćbym we fitnessy nadzieje pokładła, (oj doloż, moja dolo) i choćby wytrwała w ćwiczeniach ma wola, (oj doloż, moja dolo) nic czasu srogiego powstrzymać nie zdoła (biedna dolo Ty) Jedyna to pociecha na wielkie strapienie, że całe wraz ze mną jęczy pokolenie My wszyscy gnani wiatrem, smagani zmęczeniem, rówieśnicy w niedoli – wspólnie wojujemy Hej! Oj doloż, moja dolo, biedna dolo, ty niedolo Oj biedna dolo ty biedna dolo ty Oj doloż, moja dolo, nie ma cię Orszulo moja Oj biedna dolo ty, biedna dolo ty Oj doloż, moja dolo, biedna dolo, ty niedolo Oj dolo moja dolo, biedna dolo ty Oj doloż, moja dolo, oj człowiecza ty niedolo Nie masz cię Orszulo moja Biedna dolo ty Gdy czas się dokona, gdy ciało pokona Gdy bój nasz skończony, niech dusza – pójdzie w TANY! Pójdzie w TANY!