Bursztynowa wieża

W bursztynowej wieży jak księżniczka siedzi piękny widok z okna ma za miłość dawał wszystko wszystko jest tak blisko z okna widać cały świat to co, że zza krat Gdy on w srebrzystej zbroi swoje demony goni ona czeka chociaż wie tak jak grzywy koni w słodkiej lecz niewoli ona też ozdobą jest Lecz nocą gdy on zapada w sen otwarte okno śni się jej przez które wolna lecieć chce jak ptak Gdy głos podniesie na nią przeprasza swoją panią karatem wielkim jak jej lęk gdy podniesie rękę to kupi jej sukienkę i pereł tyle da co łez Lecz nocą gdy on zapada w sen otwarte okno śni się jej przez które wolna lecieć chce jak ptak rozkłada swoje skrzydła, więc i w czarną otchłań rzuca się po to by w objęć jego siatkę spaść