Złodzieje snów

[Zwrotka 1] Pamiętasz światła miasta, większość z nich już dawno zgasła Bledną wypisywane na murach hasła, z bram Gdzie wdychasz strach, gdy jesteś w nich sam Enklawa cichych braw, miasto szarych barw Pamiętaj, że jesteś sam, wśród pustych bloków Co byś nie zrobił, diabeł i tak spisze protokół Wiatr gra wśród drzew, w oddali odgłosy kroków Żeby przetrwać musiałbyś ukraść Niebo Bogu Oddech szybszy, powietrze przenika się z trwogą Ukraść Niebo Bogu? Czy wykraść ogień bogom? Chcesz zrobić to i to? W sumie co Ci zależy? Jak stąd znikniesz, bez znaczenia będzie w co wierzysz Tu nie żyją naprawdę, tu chorują na życie Sny na jawie? To takie, o których marzysz skrycie To wszystko co widziałeś było snem, zwijaj żagle To opowieść o tym co tu się dzieje naprawdę [Zwrotka 2] Złodzieje snów prosto z głów, które marzą, by spać W cokolwiek byś nie wierzył, oni śpią, by trwać W tym miejscu zły jest jak sen, spada gdy musi W noce jak te, gdy chcesz do snu się zmusić W noce jak te, gdy w ciszy patrzysz na miasto I bardzo chcesz, ale nie potrafisz zasnąć W noce jak te, gdy zimno na twarzy czujesz I nie wiesz czego, ale czegoś Ci brakuje W noce jak te, gdy piszesz i to nic nie zmienia Wiesz, że mam tak samo, pozdrowienia