Begravelsespolka

All rise! Ja, det er meg. Thank you, thank you... Jo, det er meg Det er ikkje lenger snakk om å tru Det er nok heller tid for å innsjå et par ting Ta for eksempel for 14 år si, då du blei født Kem trur du var der? Eg seier ikkje meir Det er i begynnelsen og slutten av ditt liv At eg glimrer med mitt nærvær, yes Sir Så, koffor trur du at eg er her? For å bli underholdt? Nei For å bli forstått? Ja Du må ta meg på mitt ord Det er ikkje din fars bror du skal vær redd Tvert imot det er di mor. Oooh For det er ikkje din drøm du lever Ditt mareritt, det er ikkje ditt, det er di mor sitt Det er på meg du skal dra kjensel Når eg stryker deg ut med min pensel Denne polka Det er denne du blei folk av Hu du blei født av, gav deg gleden og smerten i ditt liv Denne polka Denne får du aldri nok av Av denne sangen er du kommet Til denne sangen skal du bli Nei, nok om meg. La oss snakke litt om deg Kva syns du om meg? Det er ikkje sikkert du har tenkt på meg Like ofte som eg har tenkt på deg Har du tenkt på det? Bare tenk så mange gonger eg har sett det for meg Visualisert og regissert din siste time Nei, eg kan ikkje noe for det Det er min natur Eg legger mi sjel i det Både du og meg har sett kor veien din går Kva har mor di sin fing med det her å gjer? Sei til ´na, det her er mitt show Eg bestemmer tid og sted og lukt og fargespel På alle som eg har sverga at det kunne bli folk av Sei til di mor at ikkje rør min begravelsespolka