W tej grze

[Refren] Dzisiaj już nie ma ciebie (nie) Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak magnolie Życie, więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cień [Zwrotka 1] Dzisiaj już nie ma ciebie, dla mnie nie żyjesz już Kto jest mężczyzna z nas dwóch, a który to tchórz Czarnych róż na cmentarzu w twej biografii Chciałeś być jak Houdini, a skończyłeś jak Kadafi Światy nie jest taki, tworzymy go sami Świętym wybawcą tu nikogo nie uczynił habit Na niebie znaki, karma, martwa passa Nie jesteś taki jak lód, zdarta warstwa Wielka szama, nie kasta, najwyżej garstka Wszędzie to samo wszystkie miasta, falstart basta Ty i ten blok, podzieliliśmy się jak te puzzle Dobry wzrok dziś rozróżni co jest chujstwem Marzenia puste mam mimo wszytko Wierze że są blisko [Refren] Dzisiaj już nie ma ciebie (nie) Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak magnolie Życie, więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cień [Zwrotka 2] Wszystko jest na sprzedaż, wszystko? Prawie, jest ciekawym tajemnicy, a nie jakie nosi znamię Znam je? Tak, znasz je też, od podszewki Czyli droższe niż cash, od kołyski aż do śmierci Ostatni będą pierwsi, czasyk – tyk, tyk, tyka Bądź kimś dla człowieka, człowiek z Ziemi szybko znika Spieszmy się kochać, ufać jest tak ciężko A świat bywa surowy jak stęchłe mięso Często jesteś tu skazany dziś na siebie sam W drodze do nieba bram, łam magiczną [?] Swego losu pan, odciąłem się i było warto Widzę, znam hardcore, czarny panton, dziś nie szydzę I Styk płynie, z prądem przez rzekę Mam cel, mój świat, bisy, numer jeden! [Refren] Dzisiaj już nie ma ciebie (nie) Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak magnolie Życie, więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cień []