Smak Autopogardy

Dotykam dna, moje życie jest płytkie Dobijam targ, oksymoron to czysty biznes Sprzedam utopijny raj dla jaj Kupisz to bo wolisz spokój niż fakt Pęka szkło, barman leje - z was! Biznesplan na sprzedaż emocji Podduszę, potem zarobię na tracheotomii Przyspieszam akcję serca, słyszysz je jak Doubly Dostaniesz też zestaw, niepasujące klocki Złóż to w całość albo zrobią to fachowcy W szpitalu wśród białych ścian, wszystkie odcienie hostii Patrzysz w lustro, wstyd ci za to, że dorosłeś żyjesz tu, gdzie były tylko trzy kropki Tylko wyobrażenia, teraz odcienie szarości Piękne czasy z perspektywy dziewczynki lub chłopca Naprawdę jeden wielki, smutny cosplay Wybij okno, otwórz drzwi, zrób przeciąg wrażeń Dodaj pieprzu, odstaw sól, smak autopogardy Przełam wstyd, zerwij z niej suknie, patrz na jej nagość Dlaczego mówię do siebie, tłukę głową o mahoń Każą mi dorastać z roku na rok bardziej Tylko nikt nie wie co to ta dorosłość naprawdę Odpowiedzialność? Odpowiadam za swój chaos Powaga? Czasem zostaje tu na noc Biegnę ciągle z karabinem przy plecach To nie moja wina, wcale nie chciałem biegać Strach przed porażką znów sparaliżował Własna presja, nie treść z telewizora Rozgraniczenie między zaletą a wadą Palący dostał cały wagon raka za darmo Za dnia tyle energii płynącej z piątą kawą Wieczorem brak snu, od rana znów to samo Szał walk, boks jak rap, dają kontrakt za punch Traktujesz to na serio a gówniarzem jestem ja? Piszę o ludziach, którzy nauczyli mnie pisma Lecz to ja nauczyłem się je wykorzystać Wybij okno, otwórz drzwi, zrób przeciąg wrażeń Dodaj pieprzu, odstaw sól, smak autopogardy Przełam wstyd, zerwij z niej suknie, patrz na jej nagość Dlaczego mówię do siebie, tłukę głową o mahoń